pod przysięgą

См. также в других словарях:

• pod — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z biernikiem {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje na cel przestrzenny ruchu znajdujący się w miejscu położonym poniżej czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pies wszedł pod… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przysięga — ż III, CMs. przysięgaędze; lm D. przysięgasiąg «uroczyste zapewnienie o prawdziwości tego, co się mówi, wypowiadane zwykle w słowach ustalonych zwyczajowo» Przysięga małżeńska. Przysięga na wierność ojczyźnie. Zobowiązać się do czegoś, stwierdzić …   Słownik języka polskiego

• pod — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcję) w narzędniku lub bierniku» 1. «tworzy wyrażenia określające zlokalizowanie lub skierowanie czegoś poniżej jakiegoś przedmiotu oraz wyrażenia oznaczające przedmiot… …   Słownik języka polskiego

• zaprzysiąc — a. zaprzysięgnąć dk Vc, zaprzysiącsięgnę, zaprzysiącsięgniesz, zaprzysiącsięgnij, zaprzysiącsiągł, zaprzysiącsięgła, zaprzysiącsięgli, zaprzysiącsiężony, zaprzysiącsiągłszy zaprzysięgać ndk I, zaprzysiącam, zaprzysiącasz, zaprzysiącają,… …   Słownik języka polskiego

• krzywoprzysięgać — ndk I, krzywoprzysięgaćam, krzywoprzysięgaćasz, krzywoprzysięgaćają, krzywoprzysięgaćaj, krzywoprzysięgaćał krzywoprzysiąc a. krzywoprzysięgnąć dk Vc, krzywoprzysięgaćsięgnę, krzywoprzysięgaćsięgniesz, krzywoprzysięgaćsięgnij,… …   Słownik języka polskiego

• asertoryczny — książk. «twierdzący, stwierdzający» ∆ log. Sąd asertoryczny, zdanie asertoryczne «sąd, zdanie stwierdzające dany stan rzeczy (tzn. orzekające, że: jest tak a tak, a nie, że: musi czy może być tak a tak)» ∆ praw. Przysięga asertoryczna… …   Słownik języka polskiego

• przysięgać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przysięgaćam, przysięgaća, przysięgaćają, przysięgaćany {{/stl 8}}– przysiąc, przysięgnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc b, przysięgaćsięgnę, przysięgaćsięgnie, przysięgaćsięgnij, przysięgaćsiągł, przysięgaćsięgli… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zakląć — dk Xc, zakląćklnę, zakląćklniesz, zakląćklnij, zakląćklął, zakląćklęła, zakląćklęli, zakląćklęty zaklinać ndk I, zakląćam, zakląćasz, zakląćają, zakląćaj, zakląćał, zakląćany 1. tylko dk «wypowiedzieć przekleństwo, przekląć» Zakląć brzydko,… …   Słownik języka polskiego

• krzywoprzysięstwo — n III, Ms. krzywoprzysięstwowie; lm D. krzywoprzysięstwoęstw «złożenie fałszywych zeznań pod przysięgą» …   Słownik języka polskiego

• poprzysiąc — dk Vc, poprzysiącsięgnę, poprzysiącsięgniesz, poprzysiącsięgnij, poprzysiącsiągł, poprzysiącsięgła, poprzysiącsiężony, poprzysiącsiągłszy rzad. poprzysięgać ndk I, poprzysiącam, poprzysiącasz, poprzysiącają, poprzysiącaj, poprzysiącał,… …   Słownik języka polskiego

• sprzysiąc się — a. sprzysięgnąć się dk Vc, sprzysiąc sięsięgnę się, sprzysiąc sięsięgniesz się, sprzysiąc sięsięgnij się, sprzysiąc sięsiągł się, sprzysiąc sięsięgła się, sprzysiąc sięsięgli się, sprzysiąc sięsiągłszy się sprzysięgać się ndk I, sprzysiąc sięam… …   Słownik języka polskiego